Λέγεται πως για καθετί που πράττουμε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τις συνέπειες, να αναλάβουμε ακέραια την ευθύνη. Μα πώς μπορούμε να είμαστε πάντα έτοιμοι για αυτό όταν για κάθε μας πράξη, από τη μεγαλύτερη έως τη μικρότερη, είμαστε υπόλογοι απέναντι σε ενδεχόμενα που ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος, πώς μπορεί να αντέξει το βάσανο αυτής του της ελευθερίας δίχως να τρελαθεί ή να πεθάνει; Αν κάθε μας πράξη μπορεί να οδηγήσει σε μυριάδες αποτελέσματα, άγνωστα και απρόβλεπτα, πώς να διαχειριστεί κανείς την ευθύνη που έχει απέναντι στον κόσμο και στον εαυτό του;

Δύο άνθρωποι γεννιούνται ύστερα απ' αυτή τη συνειδητοποίηση: ο πρώτος πράττει συνεχώς, γνωρίζοντας πια ότι αναμετράται με δυνάμεις που δεν μπορεί να ελέγξει· ο δεύτερος παύει ολωσδιόλου να πράττει, αναλογιζόμενος τους αναρίθμητους σκοπέλους στην απέραντη θάλασσα των ενδεχομένων...